บทที่ 897 ไม่เคยแยกส่วน

เมื่อเห็นลูกสาวร้องไห้ปานใจจะขาดอยู่ในอ้อมแขน อัตติคัสก็รู้สึกทุกข์ใจอย่างสุดซึ้ง

เขาลูบไหล่ปลอบโยนเธอ พลางกล่าวว่า "ปล่อยเขาไปเถอะ บรินน์ นี่เป็นการพิสูจน์แล้วว่าพวกเธอสองคนไม่ได้เกิดมาคู่กัน ให้เอลดอนไปใช้ชีวิตของตัวเองดีกว่า"

"หนูไม่ต้องการค่ะ หนูอยากตามหาเขา พ่อคะ... หนูต้องตามหาเขาให้เจอ บอกห...